کد مطلب:30719 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » اعتقادات

هدف خداوند از خلقت دنيا و فناي آن با برپايي قيامت چيست ؟

يكي از پرسش هايي كه پيوسته فكر بشر را به خود مشغول كرده , هدف آفرينش است . حقيقت آن است كه دفتر خلقت بدون برگ زرين معاد, بي ارزش مي باشد و بدون معاد تفسيري از دنيا و غرض از آن را نمي توان ارائه داد. بر اين اساس قرآن مجيد, تحقق نيافتن معاد را مساوي با بيهودگي فعل الهي مي داند و مي فرمايد: (1).

اگر قيامتي در كار نباشد, حيات پوچ و بي هوده و بي معنا است . پس هدف از خلقت جهان و انسان , زمينه سازي براي آفرينش دوم و خلقت كامل تر است و اگر چنين آفرينش مجددي را در نظر نگيريم , آفرينش جهان و انسان لغوخواهد بود. بنابر جهان بيني توحيدي , انسان براي زندگي و كمال جاويد آفريده شده است و اين تكامل در اين جهان صورت نمي پذيرد, چون دنيا همواره با مرگ و زندگي و كمبود و درگيري و محروميت و تباهي و تبهكاري مقرون است .

آيا باور كردني است كه هدف از اين دستگاه بزرگ و عظيم و اين اُعجوبهء خلقت , يعني انسان , همين باشد كه چندروزي در اين جهان بيايد و دوران هاي سه گانه (كودكي و جواني و پيري ) را با رنج و مشكلاتش طي كند و مقداري غذا مصرف كرده لباسي بپوشد و بخوابد و بيدار شود و سپس نابود گردد و همه چيز پايان يابد؟! مطالعهء جهان باعظمت دليل بر اين است كه دنيا مقدمه اي است براي عالمي وسيع تر و جاوداني و ابدي .

دنيا براي رسيدن به عالم آخرت لازم است , همان طور كه عامل جنين براي رسيدن به عالم دنيا ضروري است . ازآيات قرآن استفاده مي شود دنيا و آن چه در آن هست , براي انسان آفريده شده است : (2).

انسان در دامن اين نظام مادي پرورش مي يابد و به رشد مي رسد. از اين رو امام علي در پاسخ كسي كه از دنيامذمت كرد فرمود: .(3)

قرآن مجيد فلسفه مرگ و حيات انسان را آزمايش الهي مي داند و مي فرمايد: . از اين رو دنيا وسيله اي براي آخرت محسوب مي شود. امام علي به فرزندش مي فرمايد:

اعلم انك انّما خلقت للاخرة لا للدنيا و للفناء لا للبقاء و للموت لا للحياة; بدان اي فرزندم ! تو براي سراي ديگر آفريده شده اي , نه براي دنيا; براي فنا, نه براي بقا در اين جهان ; براي مرگ , نه براي زندگي در اين دنيا>.(4)

بنابراين با اعتقاد به قيامت , حيات دنيا هدف دار مي شود, ولي بدون در نظر گرفتن حيات اخروي , نظام خلقت وآفرينشِ هستي عبث و بيهوده است , چون حيات حقيقي كه فنايي در آن نباشد و درد و رنج و ناراحتي و ترس و دلهره در آن يافت نشود, حيات اخروي است , ولي متأسفانه از اين واقعيت انكار ناپذير غفلت مي شود و نوعاً مردم به دنياي ظاهر فريب , دل بسته و سراي جاويد را به بوتهء فراموشي سپرده اند. قرآن مجيد براي آن كه انديشهء مردم از افق زندگي محدود فراتر رود مي فرمايد: (5).

(پـاورقي 1.مؤمنون (23 آيهء 155

(پـاورقي 2.بقره (2 آيه 29

(پـاورقي 3له .نهج البلاغهء فيض الاسلام , قصار 126

(پـاورقي 4.نهج البلاغه , نامه 31

(پـاورقي 5.عنكبوت (29 آيه 64